Nefes

Bazen bir galibiyet, 3 puandan çok daha fazlasını ifade eder. Göztepe için karanlıkları, korkuları, baskıyı dağıtma adına öyle bir sınavdı Başakşehir maçı. Sahaya çıkan 11’de Zulj ve Jahovic’i görünce, “Budur” dedim içimden. Bu tercih sürpriz değildi belki ama 11’i görenleri şaşırtan hamle savunmadaki Atınç-Alpaslan ikilisiydi. Ligin en güçlü santrforlarından Crivelli’ye karşı Mihojevic’in çok yumuşak kalabileceğini düşünen Ünal Karaman’ın maça farklı stoperlerle başlaması bence doğru karardı.

Teknik kalitesi ve pas becerisi yüksek oyuncuların sahada oluşu, topa hakim olmayı da beraberinde getiriyor. 2 haftadır “Nasıl 11’de olmaz” dediğimiz Zulj 45 dakika boyunca dökülse de ilk yarıdaki Göztepe, sezonun en akıcı oyunlarından birini sergiledi. Soner’in becerisi, Ndiaye’nin solda aldığı topları iyi kullanması keyif veren bir futbolu ortaya çıkardı. Altını çizmek gerekiyor ki, Soner’in attığı gol, ceza alanı içine yaptığı enfes koşunun taçlanmasıydı adeta.

İkinci yarı başında Jahovic’in kazandırdığı penaltıda Zulj’un farkı ikiye çıkarması Göztepe’ye daha da özgüvenli oynama lüksü getirdi. Ancak ne garip ki, bu keyifli macera filminin ‘korkuya’ dönüşü de birkaç dakika içinde oldu. Soldan sağa taşınan enfes bir Göztepe atağında Zulj’un boş kaleye giden topunu Jahovic adeta çizgiden çıkarıp sonrasında skor 2-1’e gelince, özgüven yerini gerilime bıraktı.

Önce Esiti ile orta alanı daha defansif hale getiren, sonrasında Titi ile savunmayı beşleyen Ünal Karaman’ın hamleleri, rakibin hızını kesme adına kabul edilebilirdi.

Sonuçta haneye yazılan 3 puan, Göztepe’yi toparlayacaktır. Ve dünkü performansları çok parıltılı olmasa da Göz-Göz bence Jahovic ve Zulj’u taşıyacak bir yapıyla yola devam etmeli.